Προδοσία (ταινία, 1964)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1_(%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1,_1964)

Τελευταία τροποποίηση 05:35, 29 Αυγούστου 2021.

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|28|11|2021}}

Η Προδοσία είναι μια ελληνική δραματική – πολεμική ταινία του 1964, σε παραγωγή Κλέαρχου Κονιτσιώτη και σε σκηνοθεσία Κώστα Μανουσάκη.

Πίνακας περιεχομένων

• 1Πλοκή
• 2Διανομή
• 3Παραγωγή
• 4Υποδοχή
  • 4.1Βραβεία / Φεστιβάλ
  • 4.2Κριτικές
• 5Παραπομπές
• 6Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πλοκή

Η περίληψη πλοκής σε αυτό το λήμμα είναι ημιτελής
Παρακαλούμε επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους), που θα δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα. Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.

Ο Γερμανός υπολοχαγός Καρλ φον Στάιν (Πέτρος Φυσσούν) βρίσκεται νεκρός. Ο δρ Ράινχαρτ Στόκμαν (Δημήτρης Μυράτ), που γνώριζε το θύμα, αφηγείται από την κλινική του στην αστυνομία την ιστορία του, που αρχίζει στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε η Γκεστάπο επιτάσσει τη βίλα του καθηγητή Βίκτωρα Καστριώτη (Μάνος Κατράκης) για την εγκατάσταση του υπολοχαγού Καρλ Φον Στάιν. Ο αξιωματικός γωνρίζεται με την ανιψιά του καθηγητή, τη Λίζα (Έλλη Φωτίου), και την ερωτεύεται χωρίς να γνωρίζει ότι είναι Εβραία. Πριν από τον επικείμενο γάμο τους, ο Καρλ μαθαίνει την αλήθεια και, αφού παραδώσει τη Λίζα στη Γκεστάπο, φεύγει για το ανατολικό μέτωπο. Όταν το μέτωπο καταρρέει, ο Καρλ γυρίζει στο Βερολίνο και μαθαίνει ότι η Λίζα είναι νεκρή. Συγκλονισμένος, αποφασίζει να δώσει τέλος και στη δική του ζωή.

Διανομή

• Πέτρος Φυσσούν – υπολοχαγός Καρλ φον Στάιν
• Μάνος Κατράκης – καθηγητής Βίκτωρ Καστριώτης
• Δημήτρης Μυράτ – δρ Ράινχαρτ Στόκμαν
• Έλλη Φωτίου – Λίζα
• Ζωρζ Σαρή – κυρία Καστριώτη
• Δημήτρης Νικολαΐδης – επιθεωρητής Ζάρας
• Βαγγέλης Καζάν – αστυνομικός

Παραγωγή

Το σενάριο βασίστηκε σε μια ιδέα του Νότη Περγιάλη. Ξένοι τίτλοι της ταινίας: Treachery, Treason

Το 20% της διάρκειας της ταινίας καλύπτεται με ναζιστικούς πολεμικούς σχηματισμούς, κινηματογραφημένους από τεχνίτες του είδους. Αυτές οι σκηνές προέρχονται από το ντοκιμαντέρ του Γ’ Ράιχ Ο θρίαμβος της θέλησης. ^[1]

Υποδοχή

Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσε τη σεζόν 1964-1965 και, κόβοντας 439.753 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην 6η θέση ανάμεσα σε 93 ταινίες της ίδιας σεζόν. ^[2]

Βραβεία / Φεστιβάλ

• 3 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1964 (φωτογραφίας, α’ ανδρικού ρόλου και κριτικών καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους) ^[3]
• Ειδικό βραβείο επιτροπής ειρήνης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας (Ρωσία) 1965
• Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (Γαλλία) 1965

Κριτικές

Στις Κάννες, οι Γάλλοι κριτικοί κατέκριναν την ταινία χαρακτηρίζοντάς την «ύμνο στον ναζισμό», ενώ στη Θεσσαλονίκη, οι κριτικοί εκθείασαν την αντιπολεμική της πρόθεση.

Γράφει ο Βασίλης Δημητρούλιας:

Ο δημιουργός Μανουσάκης, βέβαια, ενδιαφέρεται και για την εικόνα. Στυλίστας σκηνοθέτης, είναι ο άρχων των πλάνων του, με υπέροχα καδραρίσματα και κίνησεις της κάμερας, που άλλοτε παίρνει θέση και κινηματογραφεί από χαμηλά, για να δείξει τον κατακτητή ψηλά και άλλοτε από ψηλά, για να δείξει τους υπόδουλους άλλους χαμηλά. Έχει ευτυχήσει, βέβαια, να έχει στη διεύθυνση της φωτογραφίας, τον Νίκο Γαρδέλη, σε μεγάλα κέφια. Άψογη η βραβευμένη, ασπρόμαυρη φωτογραφία του, με τις φωτοσκιάσεις, να φέρνουν στο νου μεγάλες στιγμές σπουδαίων συναδέλφων του, από το αμερικάνικο ή το γαλλικό νουάρ. Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από συναισθήματα, τα οποία κυρίως μας παραδίδονται, μέσα από σιωπές. Είναι ολιγόλογη και προτιμά την εικόνα για την απόδοση των συναισθημάτων των ηρώων της. ^[4]

Παραπομπές

1. ↑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ανακτήθηκε στις 2021-08-29
2. ↑ «Προδοσία (1964) – retroDB». http://www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.
3. ↑ «5η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου». http://www.filmfestival.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.
4. ↑ «3 φανατικοί θεατές γράφουν για τις τελευταίες προβολές της «Χαμένης Λεωφόρου του Ελληνικού Σινεμά» – FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Προδοσία στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
• Προδοσία στο Cine.gr
• RetroDB

  Αυτό το λήμμα σχετικό με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.

Προδοσία

Προδοσία
Κινηματογραφική αφίσα.
Σκηνοθεσία	Κώστας Μανουσάκης
Παραγωγή	Κλέαρχος Κονιτσιώτης
Σενάριο	Άρης Αλεξάνδρου Κώστας Μανουσάκης
Ιστορία	Νότη Περγιάλη
Πρωταγωνιστές	Πέτρος Φυσσούν Μάνος Κατράκης Δημήτρης Μυράτ Έλλη Φωτίου Ζωρζ Σαρρή
Φωτογραφία	Νίκος Γαρδέλης
Μοντάζ	Γεράσιμος Παπαδάτος
Σκηνογραφία	Κώστας Παπαχρήστος
Εταιρεία παραγωγής	Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης
Πρώτη προβολή	23 Νοεμβρίου 1964 (Ελλάδα)
Διάρκεια	96΄
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	Ελληνική

Προδοσια 1964

136.421 προβολές 4 Μαρ 2018

κωστας κουρτης

κωστας κουρτης

1,6 χιλ. εγγεγραμμένοι